Categorie: Geen categorie

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”3.22″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

Monstera 

Ik sta in de rij van de bloemenwinkel. Ik heb geen haast. Boodschappen doen in het dorp bestempel ik als me-time tegenwoordig.

De vrouw voor me neemt haar pannenkoekenplant, wat potten en een insectenhotel onder haar arm. Ze ontwijkt mijn blik en drukt de plant stevig tegen zich aan, alsof de blaadjes ervan haar kindjes zijn. Ik stap naar achteren om haar en haar gedachtewereld de ruimte te geven.

‘Ik zoek een kamerplant,’ zeg ik. ‘Ik zoek er een die studentvriendelijk is.’ ‘Deze hoeft maar één keer per week water.’ Ze wijst achter me. ‘Dat moet lukken,’ zeg ik, terwijl ik denk aan het bonsaiboompje dat de kamer van mijn broer niet overleefde. ‘Het is een cadeau’ zeg ik nog snel.

Even later luister ik naar het krakende plastic tussen haar vingers. Ze vouwt het plastic tot het rechtzit. Wel vijf keer maakt ze er opnieuw een rondje mee rond de mand en de monstera-bladeren. Onmogelijk. Alsof ze een te klein stuk folie rond een saladebak met spatels probeert te doen. Extra tijd voor mezelf, denk ik maar.

Als ik buitenkom, zie ik de vrouw van de pannenkoekenplant bezorgd bij haar fiets staan. Aarde ligt bij haar fietstas. Een van de potten die ze kocht is gebroken. Ik zet de monstera op de grond en help haar de rest in de fietstassen te doen. Ze zegt niets.

‘Geen respect meer voor afstand tegenwoordig,’ hoor ik haar mompelend zeggen als ik wegfiets. Met de gebroken pot loopt ze de winkel in. Ik glimlach en fiets door. De laatste paar minuten van mijn me-time zijn begonnen.

[/et_pb_text][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”3.22″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone” custom_padding=”|||26px||”]

Duizend stappen 

 

De laatste dag van het jaar dient zich bijna aan. Ik voel onrust in de rij voor de oliebollenkraam, alsof het naderende aftellen voor een schaarste aan olie zorgt.

Achter me hoor ik giechelende scholieren. Waarschijnlijk kozen ze voor shoppen met een appelbeignet als toetje. Of misschien roept een TikTokker wel op voor de nieuwe ice bucket challenge met poedersuiker.

Voor mij staat een ouder echtpaar. De vrouw kijkt met een glimlach mijn kant op. De poedersuiker staat nog op haar bovenlip. Alsof ze met haar rollator meteen een U-bocht nam voor nog een rondje oliebollen en vergeten was dat ze er net eentje had gehad.

“Zou deze lekkerder zijn dan van de ijswinkel of de Bubbels?” vraagt de vrouw aan de man naast haar. Liefdevol legt de man zijn hand op haar beige jas. “Je weet dat we dit iedere zaterdag doen om onze stappen te halen, niet om de oliebollentest van het AD op te volgen.” Hij steekt zijn pols in de lucht. “Nog tachtig stappen, lieverd.”

De man wendt zich tot de oliebollenmaker.
“Dag Evert, twee met krenten alstublieft.”

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”3.22″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

Bolle buik 

We zijn uit eten. De Vuurzee staat bubbelend voor me: Champagnegist en Pinot Noir. Ik neem een slok van het Champagnebier en ben blij verrast. ‘En dat allemaal uit Soest!’ Dat had de serveerster verteld. Naast ons zit een bolle buik met haar man. De man loopt ieder half uur voor een sigaret naar buiten. ‘Wanneer gaat hij hiermee stoppen?’ zie ik de bolle buik denken.

‘Vijfgangenmenu?’ vraagt de serveerster. Ik probeer mijn aandacht weer op onze tafel te richten. ‘Geen vlees, toch?’ zeg ik tegen M. We doen aan milieubewust eten tegenwoordig.

Plotseling denk ik aan de momenten dat ík met een gevulde baarmoeder in een restaurant zat. Het wijnarrangement, rauw vlees en alle zachte kaas moest ik weigeren. ‘Doe maar gewoon vlees. En kaas. Alles mag rauw,’ zeg ik snel tegen haar. Ze loopt lachend weg.

Onze buurman gaat weer zitten. Er volgt een rookwalm.
‘Ik heb net nagedacht. Laten we toch maar Turquoise op de muur doen.’
De bolle buik knikt en neemt bedeesd een zip van haar mocktail.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”3.22″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

Wafels en Fristi

 

Met het rumoer van de Biltse Rading naast ons luister ik naar de klikkende geluiden van wieltjes op het harde asfalt. Ik zit op een houten bankje aan de rand van het skatepark. Ik ben toeschouwer van wheelies en een semi-hoge afdalingen op de halfpipe. Ik probeer mijn versie van de curlingouder weg te slikken en blijf zitten als mijn dochter half van haar step valt. Ze begrijpt de hint, klapt in haar handen en staat weer op.

‘Ik ben blij dat ik mijn Pokémonkaarten heb geruild voor deze step, mam,’ roept zoonlief terwijl hij langs scheurt met zijn geel, rood met blauwe stuntstep.

Ik leun tevreden achterover, als moeder op een oudehands skatepark, met Fristipakjes en het pak stroopwafels nog gevuld in de tas. Dit is zo veel leuker dan Peppa Pig of Familie Bellinga video’s. Mijn dochter komt naast me zitten. Ik heb te vroeg gejuicht.

‘Mama, ik wil naar huis.’

Ik pulk het plastic van het Fristi-rietje open voor mijn dochter. Ze slurpt hem leeg en huppelt naar haar step. Als haar stuntverveling toeslaat heb ik altijd de wafels nog. 

 

 

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”3.22″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”4.6.5″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” hover_enabled=”0″ header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone” sticky_enabled=”0″]

Ontstress-bal

 

Ik loop op Amsterdam centraal. Naast me flitsen reclameborden als flatgebouwen, ik zie meisjes in de Albert Heijn to go die ongegeneerd bij de stroopwafels dansen. Een aantal toeristen gaan met hun rolkoffer sprintend langs de ticketautomaten. Ik duik de stad in en loop over de Oudeschans, waar een vol studentenhuis uitgeweken is naar de straat.

‘Kijk, mijn eerste boxer,’ zegt iemand naast me. Hij/zij/hun trekt trots het mannenondergoed boven een laaghangende spijkerbroek. De ander zit op de grond en steekt lachend een duim de lucht in.

Op de achtergrond klinkt techno uit een woonboot en van de tweede etage van een grachthuis komt klassieke muziek.

Het is mijn medicijn. Af en toe door een geur van wiet lopen. Om af en toe omvergereden te worden door verdwaalde Japanners op een leenfiets. Het heeft zijn bijwerkingen, maar het is absoluut mijn medicijn. Mijn ontstress-bal, waar ik af en toe in kan knijpen. Waar ik af en toe mezelf wat afleiding kan geven.

En thuis? Een provincie naar rechts geniet ik van rust. Het dorp waar ik op Koningsdag pas om vier uur aan het bier ging. Het is mijn dorp nu, waar het naar vakantie ruikt, waar lieve buren met honden op hun honden beginnen te lijken en waar het asfalt om op de stuntsteppen is.

‘Do you want this?’ Een kaalgeschoren jongen in trainingspak komt naast me lopen en houdt zijn hand op. In het plastic zakje zitten pilletjes met een smiley.

Ik schud mijn hoofd.

‘Nee, ik heb genoeg, dank je.’

Ik kijk op mijn horloge. Om half een gaat mijn laatste trein, terug naar huis. Nog een paar uurtjes.

 

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”3.22″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

Choco Foco

 

Als een glijmiddel breng jij mij naar je mond,
Je walst me soepeltjes naar binnen.
Waar zouden je tanden gaan beginnen.
Vlezig draait je tong me rond.
Mijn brokkelige rug gaat langzaam
Ook lenig
over je gehemelte,
mijn tentakels zoeken
alle gaatjes en hoeken
het is enig.
Je kust me, je kauwt me,
Je lacht met me,
je praat met mondvol, een handvol
giechelingen,
het gekauw
het walst op en neer.
Kleiner en kleiner,
zachter en smeuïger
ik word adembenemend en laat
mijn cannabis-achtige
stoffen vrij. Ik laat me gaan.
Jij laat je gaan. Je glimlachen worden breder en groter.
Ik word kleiner, jij groter.
Je voelt je groter.
Ik voel me flexibel.
Heb mijn taak hier volbracht.
Vannacht.
Maak ik jou
flink vaak wakker.
Je organen hebben mij
nooit fijn binnengebracht.
Arme stakker.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”3.22″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

Blik ansjovis

Een blik ansjovis. Uit de bus linea directa de fietsverhuur binnengestapt. Langzaam manoeuvreren zij zich door nat Amsterdam, gehuld in lichtblauwe en roze poncho’s. Ik zwoeg me richting het IJ. Vlakbij de pont omzeil ik de massa natte Spanjaarden, die op gehuurde rode fietsen midden op het groene doorrijvlak van de pont een toeristische attractie gevonden lijken te hebben. Een natte iPad. Die maakte foto’s en bestuurde de verdwaalde toerist. Nu besluiteloos. Pont of geen pont. Noord of Centrum. Met mijn zompige schoenen, of sponzen, onder mijn klamme benen loop ik stilletjes met mijn fiets in mijn hand het dek op. Ik sein naar de kapitein.

De motor gromt. Gutsend water. Gutsend bloed. Een meisje. Ze pakt haar neus en knijpt erin. Het vochtige zakdoekje dat ze nog vond in haar zak klemt zij met de rechterhand op haar beregende gezicht. ‘Here you are.’ Een man biedt haar een nog natter doekje aan. Een citroengeurig hand-af-wasdoekje van de Sea Palace waar zijn diner net klaar was. Zij bedankt hem. In gebrekkig Engels. Doekjes tegen haar neus. Hij komt naast me staan. Ik glimlach naar hem en kijk naar de witte sokken in zijn sandalen. Er zit een druppel bloed op.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”3.22″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

Winter 

Winter voor mij is warmte, met mistlampen rijden,

het moeten krabben van de ramen, bevroren plassen waar niet in te stampen is,

de wind die waterkoud is, je ogen die branden, wanten op de fiets tegen koude

vingertoppen,

de bocht wat ruimer nemen voor je gaat glijden,

een landschap vol dauw, je muts van zolder halen voor je vertrekt,

ontbijten in het donker, na thuiskomst de lichten alweer aanzetten,

de warme chocolademelk in de middag, kruidnootjes als snack,

weer die fietslampjes die falen,

klappertandend buitenspelen, in bevroren

gras de hond uitlaten, kale bomen zien waarvan sommige bruin,

na 7u lege straten,

winter voor mij is de haardvuur aan.

Ik word warm van de winter.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”4.6.5″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

Naar Kerst

 

Ik stap de bus in richting Loosdrecht. De chauffeur knikt zachtjes en sluit de deuren. Hij brengt me naar kerst. We laten de grauwe, mistige weg achter ons en rijden recht op het dorp met de sfeerverlichting af. Daar waar ik moet zijn. Ik heb nu al heimwee naar kerst, een naar gevoel besluipt me dat ik over twee dagen het gevoel kwijt ben en de liedjes op de radio verdwijnen. De bus rijdt mijn route richting het kalme tempo van de feestdagen. Ik kijk om me heen. De bus zit vol met verdampte sneeuwvlokken, hoofden vol natte slierten en een misselijkmakende walm van visite die kaas, schotels of borrelnootjes mee moest nemen naar het gezelschap dat op ze wacht.

Mijn positie in het gangpad is, een witte ovenschaal omarmend, nogal oncomfortabel. Een vrouw naast me glimlacht en ik neem plaats naast haar. De stoel is nog warm van mijn voorganger en haar forse dijbeen hangt over mijn stoel waardoor haar licht beige broek mijn panty raakt.

Ze wenkt naar de grote witte ovenschaal bovenop mijn schoot en kijkt vragend. Ook ik breng geur in de bus, bedenk ik me. Ik laat haar weten dat ik altijd het voorgerecht op me neem. De bus hobbelt zachtjes door. Ze lijkt met me te willen praten. De enige vorm van communicatie die ik vanavond wil is die met mijn familie, praten met een mond vol van mijn zelfgemaakte Vitello Tonato, mijn neefje knuffelen en mijn moeder vragen hoe het écht met haar gaat.

“Ik vier kerst alleen dit jaar.”

 Twijfelend over mijn reactie op haar kwetsbare zin, probeer ik meelijdend te knikken en vraag ik haar of ze dat vervelend vindt. Geen antwoord. Zou ik haar uit moeten nodigen? De lichtjes komen dichterbij en de remmen van de bus piepen zachtjes. Voorzichtig met de schaal in mijn arm gepland stap ik uit en moet mijn best doen niet uit te glijden. De natte slierten worden opgewarmd bij de open haard, de schotels in de oven. Voor iedereen kerst. Ze komt mijn kant op.

“Op mijn puzzel staat een kerstboom.”

Glimlachend glibber ik door naar huis. Naar mijn kerst.

Voor iedereen een kerst.

Ik ben blij dat ik drie minuten geleden sterk koos. De eerste slok Gin voel ik langzaam mijn lichaam binnendruppelen, waarna al snel de alcohol mijn zenuwen tot de orde roept. Mijn zenuwen lijken te verdoven en ik schuif langzaam van rechter- tot linkerbil op mijn barkruk om deze niet in slaap te laten vallen. Ze blijft naar me lachen, met een twinkeling die ik nog niet ken.

Er klinkt house. De DJ begint wat reuring in dit stoffige café in Amsterdam Oost te brengen. Alsof de zaal tot de nok aan vol is, houdt hij zijn handen in de lucht en bouncet hij mee op zijn eigen beat. Het stel danst, nog steeds zwijgend, en de meeste tafels worden door de bediening aan de kant geschoven. Ze pakt mijn hand en neemt me mee de vloer op. Sierlijk danst ze om me heen, haar handen nog steeds in de mijne gevouwen. Boven haar kastanjebruine haar dansen nootjes, in majeur geloof ik. Ik mag haar, ze heeft een goede smaak geloof ik. Toch besluit ik meer te willen weten. Terwijl zij met haar strakke jurkje tegen mij aan rijdt, sluit ik mijn ogen en ga door haar profiel.

Ze is ouder dan ik dacht en noemt zichzelf verlegen. Ze is een poezenliefhebber en doet hbo journalistiek. Een rijke vader die haar op de universiteit wilde en een moeder die niets durfde te willen. Ze glijdt met haar arm over mijn hoofd en kust me in mijn nek. Ik worstel mezelf uit haar verstrengeling. Het spreekt me allemaal niet zo aan en pak snel mijn tas. Vragende ogen kijken mijn kant op. Langzaam landt het bij haar, haar zachte blik verandert in een woeste. Door de roze gordijnen loop ik de koude buitenlucht in. Haar vader betaalt de rekening wel.                              

 

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Upcoming Trips” _builder_version=”4.6.5″ custom_padding=”54px|0px|54px|0px”][et_pb_row admin_label=”Title Row” _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Title & Paragraph” _builder_version=”3.27.4″ text_font=”Noto Sans||||||||” text_font_size=”17px” text_line_height=”2em” link_font=”||||||||” ul_font=”||||||||” ol_font=”||||||||” quote_font=”||||||||” header_font=”||||||||” header_text_align=”center” header_2_font=”Noto Serif|700|||||||” header_2_font_size=”44px” header_2_line_height=”1.5em” header_3_font=”||||||||” text_orientation=”center” max_width=”800px” module_alignment=”center” header_2_font_size_tablet=”” header_2_font_size_phone=”34px” header_2_font_size_last_edited=”on|phone”]

First impressions

 

Het zachtroze gordijn glipt langs mijn lange slanke vingers, wanneer ik het bruine eetcafé binnenstap. Op zoek naar haar. Een aantal tafels zijn bezet, waarvan er één een stilzwijgend stel ontvangt. De lange mannelijke ober levert bij de bar een bestelling af en van achter zijn leren schort zie ik een paar slanke, blote benen onder de barkruk uit komen. Dat belooft veel goeds. Ik heb meer zin dan ik dacht. Zal ik een droge witte nemen of toch sterker? Zij bestelde wijn, zie ik als ik naar haar toeloop. “Hey, leuk je te zien.” is vervolgens mijn afgezaagde ijsbreker als ik haar over haar met roodfluweel bedekte rug wrijf. Met haar handen geklemd om mijn rug voel ik een stroom van kippenvel, lopend van mijn nekharen tot mijn onderrug. Een gevoel dat ik al in een lange tijd niet meer heb gevoeld. Ik ben benieuwd wat er achter haar vriendelijke blik schuilt. Nee, ik zucht, de afspraak staat, ik laat onze ontmoeting over me heen komen.

Ik ben blij dat ik drie minuten geleden sterk koos. De eerste slok Gin voel ik langzaam mijn lichaam binnendruppelen, waarna al snel de alcohol mijn zenuwen tot de orde roept. Mijn zenuwen lijken te verdoven en ik schuif langzaam van rechter- tot linkerbil op mijn barkruk om deze niet in slaap te laten vallen. Ze blijft naar me lachen, met een twinkeling die ik nog niet ken.

Er klinkt house. De DJ begint wat reuring in dit stoffige café in Amsterdam Oost te brengen. Alsof de zaal tot de nok aan vol is, houdt hij zijn handen in de lucht en bouncet hij mee op zijn eigen beat. Het stel danst, nog steeds zwijgend, en de meeste tafels worden door de bediening aan de kant geschoven. Ze pakt mijn hand en neemt me mee de vloer op. Sierlijk danst ze om me heen, haar handen nog steeds in de mijne gevouwen. Boven haar kastanjebruine haar dansen nootjes, in majeur geloof ik. Ik mag haar, ze heeft een goede smaak geloof ik. Toch besluit ik meer te willen weten. Terwijl zij met haar strakke jurkje tegen mij aan rijdt, sluit ik mijn ogen en ga door haar profiel.

Ze is ouder dan ik dacht en noemt zichzelf verlegen. Ze is een poezenliefhebber en doet hbo journalistiek. Een rijke vader die haar op de universiteit wilde en een moeder die niets durfde te willen. Ze glijdt met haar arm over mijn hoofd en kust me in mijn nek. Ik worstel mezelf uit haar verstrengeling. Het spreekt me allemaal niet zo aan en pak snel mijn tas. Vragende ogen kijken mijn kant op. Langzaam landt het bij haar, haar zachte blik verandert in een woeste. Door de roze gordijnen loop ik de koude buitenlucht in. Haar vader betaalt de rekening wel.                              

 

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]